(w czasie burzy)

См. также в других словарях:

• artyleria — ż I, DCMs. artyleriarii, blm 1. «jeden z rodzajów wojska, którego podstawowym uzbrojeniem są działa; także: ogół dalekonośnej broni palnej» Artyleria ciężka, lekka, przeciwpancerna, przeciwlotnicza, lotnicza, morska, atomowa, rakietowa. Artyleria …   Słownik języka polskiego

• awanport — m IV, D. u, Ms. awanportrcie; lm M. y mors. «zewnętrzna część portu, obszar wodny znajdujący się między falochronami a wewnętrznymi basenami portowymi; służy jako miejsce chwilowego postoju statku, np. w czasie burzy lub w oczekiwaniu na wolne… …   Słownik języka polskiego

• gromnica — ż II, DCMs. gromnicacy; lm D. gromnicaic «świeca poświęcana, zapalana przez katolików przy umierającym, dawniej także w czasie burzy dla rzekomego odwracania piorunów (gromów)» Światło gromnicy. Zapalić gromnicę …   Słownik języka polskiego

• odczepić — dk VIa, odczepićpię, odczepićpisz, odczepićczep, odczepićpił, odczepićpiony odczepiać ndk I, odczepićam, odczepićasz, odczepićają, odczepićaj, odczepićał, odczepićany «oddzielić, odłączyć coś przyczepionego, przymocowanego; odpiąć, odwiązać»… …   Słownik języka polskiego

• piorun — m IV, D. a ( u), Ms. piorunnie; lm M. y «gwałtowne i potężne wyładowanie elektryczności pomiędzy dwiema chmurami albo pomiędzy chmurą a ziemią, któremu towarzyszy huk i błyskawica; grom» Jasny, gwałtowny, nagły, ogłuszający piorun. Huk, trzask,… …   Słownik języka polskiego

• potopić — dk VIa, potopićpię, potopićpisz, potopićtop, potopićpiony 1. «topiąc wiele osób, zwierząt spowodować ich śmierć; kolejno zatopić, utopić wiele osób, zwierząt, rzeczy» Potopić kocięta, szczenięta. Potopić łodzie nieprzyjacielskie. 2. rzad.… …   Słownik języka polskiego

• strasznie — strasznieej 1. «w sposób wzbudzający strach, grozę, przerażenie; przerażająco, groźnie» W czasie burzy było strasznie. ◊ Zrobiło się komuś strasznie; gdzieś jest strasznie «kogoś ogarnęło przerażenie, groza; gdzieś jest atmosfera wzbudzająca… …   Słownik języka polskiego

• zapienić się — «pokryć się pianą, stać się pienistym; wzburzyć się» Piwo zapieniło się w kuflu. Morze zapieniło się w czasie burzy. przen. «o człowieku: wybuchnąć (gniewem), objawić swą złość» Zapienić się z gniewu …   Słownik języka polskiego

• błyskawica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} efekt świetlny wyładowania atmosferycznego pomiędzy chmurą a ziemią albo pomiędzy dwiema chmurami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bać się błyskawic w czasie burzy. Mrok rozdarła błyskawica.{{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• grom — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. grommie {{/stl 8}}{{stl 7}} w czasie burzy: bardzo głośne wyładowanie atmosferyczne występujące jednocześnie z błyskiem na niebie; piorun : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dudnienie, huk gromu. Biją gromy.{{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gromnica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} poświęcona gruba świeca woskowa o symbolicznym znaczeniu; zapalana przez katolików przy umierającym i zmarłym, dawniej także w czasie burzy (miała chronić przed gromem) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień